Νεότεροι Χρόνοι

Οι Μικρασιάτες πρόσφυγες και ο Συνοικισμός Κορίνθου

Οι Μικρασιάτες Πρόσφυγες έφτασαν στη νέα πόλη της Κορίνθου, κάποιο ήδη από τον διωγμό του 1914. Αρχικά έμειναν σε παράγκες και σκηνές, κυρίως γύρω από το σιδηροδρομικό σταθμό Κορίνθου και στην κεντρική αγορά (οδός Περίανδρου).

Ο Οργανισμός Αποκαταστάσεως Προσφύγων, το 1928 απαλλοτρίωσε την περιοχή του μικρού λόφου βοριοανατολικά της πόλης, το κράτος παραχώρησε οικόπεδα και έχτισαν «μπαγδαντί» σπιτάκια με δύο καμαρούλες και υπόγειο.

Οι Μικρασιάτες μερίμνησαν από κοινού να χτίσουν το Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κορίνθου για να συνεχίσουν τη Λειτουργική και Λατρευτική ζωή. Στο ναό αυτό χειροτονήθηκε το έτος 1943 ο αείμνηστος πατήρ Νεκτάριος Μαρμαρινός, ο οποίος πρόσφερε μεγάλο πνευματικό έργο στο Συνοικισμό Κορίνθου.

Τα καφενεία δίπλα στο Ναό, ήταν το σημείο συνάντησης και συναναστροφής των Μικρασιατών προσφύγων. Στις μεγάλες γιορτές στηνόταν μεγάλο γλέντι, όπως και στην Πατρίδα. Με ιδιαίτερη χαρά γιορτάζεται μέχρι και σήμερα το «Πάσχα του Καλοκαιριού», τον Δεκαπενταύγουστο, όπου τιμάται η Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Η Μικρασιατική Στέγη Κορίνθου, είναι ένα δραστήριο σωματείο που λειτουργεί επίσημα από το 1992, με σκοπό την προβολή της καταγωγής και του πολιτισμού των κατοίκων της συνοικίας.

 

 

Ο σεισμός του 1928 που ισοπέδωσε όλη την Κόρινθο

Ο καταστρεπτικός σεισμός της 28ης Απριλίου του 1928 ισοπέδωσε την πόλη της Κορίνθου, αλλά ευτυχώς οι προσεισμικές δονήσεις είχαν θορυβήσει τους κατοίκους οι οποίοι πρόλαβαν να φύγουν από τα σπίτια τους…. και έτσι υπήρχαν μόνο 20 νεκροί και 30 τραυματίες.

Ο καιρός ήταν ο πρώτος οιωνός. Από το πρωί υπήρχε ένας αδικαιολόγητος καύσωνας σε όλη την πόλη. Γύρω στις 9 η ώρα το βράδυ ξεκίνησαν οι αλλεπάλληλες δονήσεις, τις οποίες συνόδευε μια δυνατή βοή που ερχόταν από τη γη. Σεισμός. Σχεδόν όλα τα κτίρια της Κορίνθου καταστράφηκαν. Το τελικό χτύπημα ήρθε στις 22:00 το βράδυ, όταν έγινε ο μεγάλος σεισμός των 6,3 Ρίχτερ. Οι δονήσεις που συνεχίστηκαν και για τις επόμενες δύο μέρες, δεν άφησαν τίποτα όρθιο.

Οι προσεισμικές δονήσεις, που είχαν προειδοποιήσει τους Κορίνθιους, περιόρισαν τον αριθμό των θυμάτων στους 20 νεκρούς και 30 τραυματίες . Όμως καταστράφηκαν σχεδόν 2.000 κτίρια της πόλης και μεγάλες ζημιές έγιναν και στο Λουτράκι. Αμέσως εστάλη βοήθεια από τις γύρω περιοχές. Στήθηκαν σκηνές για την στέγαση των σεισμοπαθών ενώ απεστάλησαν και τρόφιμα. Επίσης ένα αγγλικό και δύο ιταλικά πολεμικά πλοία κατέπλευσαν την περιοχή και προσέφεραν εφόδια στους σεισμοπαθείς.

 

 

Η Νέα Κόρινθος

Στις 28 Απριλίου του 1928, πέντε μέρες μετά τον καταστροφικό σεισμό και τις αλλεπάλληλες μικροδονήσεις, ξεκίνησε η κατεδάφιση των ερειπίων για να ξεκινήσει η ανοικοδόμηση της πόλης από το μηδέν. Τα συνεργεία άρχισαν να γκρεμίζουν τα υπολείμματα των σπιτιών, να καθαρίζουν τους δρόμους, να συμμαζεύουν τα υλικά για να ξεκινήσει η προετοιμασία για να θεμελιωθεί η «Νέα Κόρινθος» πάνω σε νέο ρυθμό.

Εταιρείες, ιδιώτες και δημόσια ιδρύματα έστειλαν χρήματα για την βοήθεια των σεισμοπαθών. Από τον έρανο συγκεντρώθηκε το ποσό των 4,5 εκατομμυρίων δραχμών. Πέρα από τα χρηματικά ποσά, απεστάλησαν στην Κόρινθο κιβώτια με τρόφιμα, ποτά και ρούχα. Τμήμα του ερυθρού σταυρού διοργάνωναν τρία συσσίτια την ημέρα με άφθονο φαγητό.

Για την ανοικοδόμηση της Κορίνθου και του Λουτρακίου δημιουργήθηκε ο Αυτόνομος Οργανισμός Σεισμοπαθών Κορίνθου (ΑΟΣΚ), όπου ανέλαβε επικεφαλής ο Μητροπολίτης Δαμασκηνός. Σταδιακά η πόλη ξαναχτίστηκε και μεγάλωσε με τη βοήθεια των προσφύγων και χιλιάδων πελοποννήσιων που κατέβηκαν από τα άγονα βουνά για να βρουν δουλειά στην αναπτυσσόμενη πόλη.